26 Νοε 2011

Σκότωσαν Αρκούδα και μετά την ακρωτηρίασαν


Την Παρασκευή το πρωί στην περιοχή των Κορεστείων βρέθηκε νεκρή Αρκούδα . 
Στο σημείο βρέθηκε το μέλος της Εταιρίας Προστασίας Περιβάλλοντος Καστοριάς που είναι και συνεργάτης του Αρκτούρου μαζί με το Δασαρχείο.
Το  ζώο είχε πυροβοληθεί και κατόπιν το ακρωτηρίασαν παίρνοντας ως τρόπαιο τα μέλη του άτυχου ζώου.
Αίσχος και ντροπή τίποτε άλλο.

15 Νοε 2011

Νεκρό αρκουδάκι στον κάθετο άξονα "Σιάτιστα -Κρυσταλοπηγή " της Εγνατίας οδού





 Στις 14/11 τα ξημερώματα στον κάθετο άξονα <<Σιάτιστα -Κρυσταλοπηγή>> στην περιοχή της ΕΧΠΟΤΑΝ βρέθηκε σκοτωμένο από αυτοκίνητο ένα μικρό αρκουδάκι ηλικίας 1,5 έτους και βάρους 65 κιλών. 
Στο σημείο του ατυχήματος μετά από ειδοποίηση της Τροχαίας βρέθηκε μέλος της Εταιρίας Προστασίας Περιβάλλοντος Καστοριάς το οποίο είναι και μέλος της ομάδας άμεσης επέμβασης του Αρκτούρου .
Μετά την διαπίστωση ότι το ζώο ήταν νεκρό το μετέφερε και το παρέδωσε στο Δασαρχείο προκειμένου να γίνει νεκροψία και να ταφή.
Το μικρό αρκουδάκι ήταν το δωδέκατο θύμα στην περιοχή αυτή από το 2009.
Το πρόβλημα του αποδεκατισμού αρκούδων στη περιοχή της Καστοριάς θα παραμένει μέχρι την ολοκληρωμένη τοποθέτηση επαρκούς φράχτη από την Εγνατία Οδό Α.Ε σε όλο το μήκος του κάθετου άξονα Σιάτιστας-Κρυσταλλοπηγής, σε συνδυασμό με την δρομολόγηση της κατασκευής ή αναδιαμόρφωσης κατάλληλων διαβάσεων πανίδας - πράσινων γεφυρών κ.λπ. 
Η αντικατάσταση της περίφραξης αποτελεί επείγουσα ανάγκη πριν θρηνήσουμε και ανθρώπινα θύματα, σε ένα δρόμο ο οποίος έχει αποδειχθεί εξαιρετικά επικίνδυνος τόσο για τις αρκούδες όσο και για τους οδηγούς.












4 Ιουλ 2011

Δακτυλίωση πουλιών


 Ψευταϊδόνι  που δακτυλιώθηκε στην Καστοριά

Η δακτυλίωση είναι μια πολύ παλιά μέθοδος για τη μελέτη των άγριων πουλιών.
Τοποθετώντας ένα δαχτυλίδι με μοναδικό αριθμό στο πόδι του πουλιού μπορούμε να γνωρίζουμε κάθε πουλί ατομικά. Το δαχτυλίδι έχει επίσης χαραγμένη τη διεύθυνση του κέντρου δακτυλίωσης της χώρας όπου δακτυλιώθηκε. Αυτός που θα το βρει μπορεί να γράψει σ' αυτή τη διεύθυνση και να μάθει για το που και πότε δακτυλιώθηκε το πουλί.

Δακτυλίωση μικρόπουλων στην Καστοριά

Στην αρχή η δακτυλίωση χρησιμοποιήθηκε για την παρακολούθηση των μετακινήσεων των πουλιών. Αν κάποιος βρει δακτυλιωμένο πουλί και γράψει στη διεύθυνση που είναι χαραγμένη πάνω του για να αναφέρει τον αριθμό δαχτυλιδιού, γίνεται γνωστή η μετακίνηση ενός συγκεκριμένου ατόμου σε συγκεκριμένες ημερομηνίες.
Σήμερα η δακτυλίωση βρίσκει πολύ ευρύτερες εφαρμογές στη μελέτη της δυναμικής των πληθυσμών, της οικολογίας και των μετακινήσεων των άγριων πουλιών. Μπορούμε να μάθουμε πόσο ζουν τα πουλιά, πόσο γρήγορα μετακινούνται, αν είναι "πιστά" στον τόπο αναπαραγωγής ή διαχείμασης τους, σε ποιο ποσοστό επιβιώνουν τα νεαρά ή τα ενήλικα άτομα κ.ο.κ.


Ο Αργυροπελεκάνος στις φωτογραφίες παρατηρήθηκε στην λίμνη της Καστοριάς στην βόρεια παραλία  στις 21-3-2010 και στις 29-5-2011


Πως δακτυλιώνονται τα πουλιά
Εκτύπωση
Τα πουλιά δακτυλιώνονται είτε ως νεοσσοί στη φωλιά ή κοντά στη φωλιά, πριν να μπορούν να πετάξουν, είτε ως πλήρως ανεπτυγμένα άτομα οπότε πρέπει με κάποιο τρόπο να συλληφθούν.
Η δακτυλίωση των νεοσσών είναι ιδιαίτερα χρήσιμη καθώς γνωρίζουμε ακριβώς τον τόπο γέννησης του πουλιού και σε ποιο πληθυσμό ανήκει. Μπορεί όμως να γίνει μόνο μια σύντομη περίοδο του χρόνου, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί το φύλο και να ληφθούν χρήσιμες μετρήσεις του σώματος, ενώ πάρα πολλά πουλιά πεθαίνουν πριν ολοκληρώσουν την ανάπτυξή τους, καθώς το ποσοστό θνησιμότητας στα νεαρά στάδια της ζωής των πουλιών, όπως σε όλα τα άγρια ζώα, είναι πολύ πιο υψηλό απ’ ότι στα ενήλικα.

Αυτός με τα δακτυλίδιαΧ501 και Χ502 παρατηρήθηκε πάλι στην βόρεια παραλία στις 27-4-2010

Τα πουλιά που δακτυλιώνονται πλήρως ανεπτυγμένα και ικανά να πετάξουν συλλαμβάνονται με ποικιλία τρόπων, ανάλογα με το είδος. Για μερικά είδη, π.χ. πελαργοί, η σύλληψη όταν μπορούν να πετάξουν είναι από πολύ δύσκολη έως αδύνατη. Γι’ αυτό η δακτυλίωση τέτοιων ειδών γίνεται σχεδόν μόνο σε νεοσσούς.
Το δαχτυλίδι τοποθετείται στο πόδι και κλείνεται με ειδικό εργαλείο. Ο δακτυλιωτής σημειώνει τα στοιχεία του δαχτυλιδιού, το είδος, το φύλο και την ηλικία του πουλιού, καθώς και μια σειρά από μετρήσεις, όπως για παράδειγμα το μήκος της φτερούγας, το βάρος και την ποσότητα λίπους που μεταφέρουν ως καύσιμο.


Ο Κορμοράνος της φωτογραφίας βρέθηκε από ψαρά  πιασμένος στα δίχτυα στην λίμνη της Καστοριάς.
Είχε δακτυλιωθεί στο Ματσαλού της Εσθονίας στις 19 Ιουνίου 2007 και βρέθηκε μετά από 6 μήνες αφού διένυσε 2142 km στις 19 Δεκεμβρίου 2007

Αμέσως μετά το πουλί απελευθερώνεται και πάλι. Συχνά ξαναπιάνονται δακτυλιωμένα πουλιά μετά από λίγες μέρες ή βδομάδες στην ίδια παγίδα. Πιο σπάνια ξαναπιάνονται μετά από ένα ή περισσότερα χρόνια. Μερικές φορές ξαναπιάνονται από άλλους δακτυλιωτές στην ίδια ή σε μακρινή χώρα. Άλλες φορές πάλι βρίσκονται με άλλο τρόπο, κοντά ή μακριά.

Δακτυλίδι από Ξεφτέρι (Accipiter nisus) που δακτυλιώθηκε στο Ισραήλ και βρέθηκε στην περιοχή της Μηλίτσας Καστοριάς  νεκρό από δηλητηρίαση .


Δακτυλίδι από αγωνιστικό Περιστέρι που δακτυλιώθηκε στην Ρουμανία και βρέθηκε στην περιοχή της Μεσοποταμίας Καστοριάς  εξασθενημένο μετά από χιονοθύελλα.  Δυστυχώς δεν έζησε.

Το κείμενο του άρθρου είναι από την σελίδα του Ελληνικού Κέντρου Δακτυλίωσης   όπου μπορεί κάποιος να απευθυνθεί αν βρει ένα δακτυλιωμένο πουλί. 
http://www.hbrc.gr/

1 Ιουν 2011

14 Μαΐ 2011

Οι επιπτώσεις της απελευθέρωσης των Μινκ στην ορνιθοπανίδα της λίμνης της Καστοριάς


Η σκόπιμη απελευθέρωση ή η διαφυγή αμερικάνικων μινκ (Neovison vison) από εκτροφεία όπου καλλιεργούνται για το δέρμα τους στο φυσικό περιβάλλον αποτελεί σοβαρότατο πρόβλημα στη βιοποικιλότητα στην Ευρώπη.


Μινκ (Neovison vison)
Το αμερικάνικο μινκ ως εισβολέας στο ευρωπαϊκό φυσικό περιβάλλον δεν έχει φυσικούς θηρευτές που θα ελέγχουν τον πληθυσμό του ενώ ως είδος βρίσκεται στις υψηλότερες θέσεις του τροφικού πλέγματος των οικοσυστημάτων όπου ζει (παραποτάμια και λιμναία) επηρεάζοντας τους πληθυσμούς άλλων ζώων.

Τα μίνκ είναι δεινοί κολυμβητές.
Σύμφωνα με μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί ιδιαίτερα σε χώρες της βόρειας και δυτικής Ευρώπης, οι άμεσες και έμμεσες συνέπειες σε πληθυσμούς αμφιβίων, σε αποικίες πουλιών (θαλασσοπούλια, γλαρόνια, στρουθιόμορφα κ.ά.), θηλαστικά είναι σοβαρότατες. Επίσης, έχουν αναφερθεί περιπτώσεις ανταγωνισμού του ξενικού αυτού είδους με τοπικά είδη κάποια από τα οποία είναι προστατευόμενα (βίδρα).
Στη λίμνη της Καστοριάς τα μινκ που απελευθερώθηκαν έκαναν την εμφάνιση τους μέσα σε λίγες μέρες. Πολλά από αυτά δεν μπόρεσαν να επιβιώσουν (τα περισσότερα σκοτώθηκαν από διερχόμενα αυτοκίνητα) μερικά όμως επιβίωσαν και τα βλέπουμε ακόμα σε διάφορα σημεία της λίμνης.
Η αποικία τον Απρίλη του 2007
Τα πρώτα συμπτώματα από την παρουσία τους στο οικοσύστημα της περιοχής φάνηκαν με την μετακίνηση των Λαγγόνων (Palacrocorax pygmeus) από τους θάμνους στους οποίους κούρνιαζαν το βράδυ στα απέναντι λευκάδια στην παραλία της Λεωφόρου των Κύκνων προκειμένου να προστατευθούν από τις επιθέσεις των μινκ. Δυστυχώς όμως το πρόβλημα συνεχίστηκε και κατά την αναπαραγωγική περίοδο.

Η αποικία τον Μάη του 2010
Στις αρχές του Απρίλη οι Λαγγόνες στην γνωστή αποικία στη Λ. Κύκνων άρχισαν τις προετοιμασίες για την νέα αναπαραγωγική περίοδο . Οι πρώτες φωλιές είχαν ετοιμαστεί και κάποια πουλιά είχαν καθίσει στις φωλιές ενώ κάποια άλλα ακόμη έφερναν κλαδιά για το στήσιμο της φωλιάς τους.

Απρίλης 2011 οι πρώτες φωλιές.
Από τις πρώτες παρατηρήσεις φάνηκε ότι ο αριθμός των φωλιών στην συγκεκριμένη αποικία θα ήταν μικρότερος από κάθε άλλη χρονιά ( τα προηγούμενα χρόνια ο αριθμός είχε αυξητικές τάσεις με αποκορύφωμα την περίοδο του 2010 όπου αναπαράχθηκαν 140 ζευγάρια) τελικά μόνο 20 ζευγάρια έκαναν φωλιές .Δυστυχώς όμως και αυτά τις εγκατέλειψαν με αποτέλεσμα να καταστραφεί μία από τις σημαντικότερες αναπαραγωγικές αποικίες (η μοναδική στον κόσμο μέσα σε κατοικημένη περιοχή) για την Λαγγόνα (Palacrocorax pygmeus) ένα είδος το οποίο θεωρείται σπάνιο και έχει χαρακτηρισθεί ως προστατευόμενο.
Την περίοδο που έγινε η απελευθέρωση των Μινκ στην Καστοριά Σεπτέμβρης 2010 το Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών που εδρεύει στα Βασιλικά Θεσ/νίκης και η εταιρία προστασίας περιβάλλοντος Καστοριάς είχαν καταθέσει στην τότε Ν.Α. Καστοριάς πρόταση για άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος με τίτλο << Παρακολούθηση των επιπτώσεων και επανασύλληψη αμερικάνικων μινκ (βιζόν) που απελευθερώθηκαν ή διέφυγαν στο φυσικό περιβάλλον στον Νομό Καστοριάς>> .
Δυστυχώς η Ν.Α. Καστοριάς αδιαφόρησε .


Η αποικία στις 14-5-2011 χωρίς φωλιές.


16 Απρ 2011

Ορφανό αρκουδάκι… βρέθηκε στην Καστοριά


Θεσσαλονίκη, 15.4.2011
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ
 

Ένα μικρό αρκουδάκι, φετινής γέννας, μόλις 2 μηνών, βρέθηκε το μεσημέρι της Πέμπτης 14 Απριλίου από τους ανθρώπους μονάδας επεξεργασίας   ξύλου, στην περιοχή του Άργους Ορεστικού και πολύ κοντά στον Αλιάκμονα.
Η Ομάδα Άμεσης Επέμβασης για την Άγρια Ζωή του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ που έσπευσε στο περιστατικό, βρήκε το μικρό αρκουδάκι πολύ φοβισμένο αλλά υγιές.
Το μικρό αρκουδάκι ζυγίζει μόλις 8 κιλά, κλαίει συνέχεια και τρώει με δυσκολία.
Τα αρκουδάκια γεννιούνται κατά τη διάρκεια του χειμέριου ύπνου της μητέρας τους και η φωλιά τους λειτουργεί ως   θερμοκοιτίδα.   Μένουν με τη μητέρα τους   για 2 ολόκληρα χρόνια προκειμένου να μάθουν να επιβιώνουν μόνα τους στη φύση. Για να αφήσει η αρκούδα τα μικρά της, συντρέχουν δύο λόγοι, είτε να την κυνήγησαν σε μεγάλη απόσταση άγρια σκυλιά, είτε να έχει θανατωθεί. Οι πιθανότητες  να ζήσει ένα τόσο νεαρό αρκουδάκι είναι ελάχιστες, ακόμη και με τη φροντίδα των ειδικών.
Η επιστημονική Ομάδα του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ σε συνεργασία με ειδικό επιστήμονα από τις ΗΠΑ, τον Dr. John Beetcham  έστησαν μια ολόκληρη επιχείρηση μεταφοράς του μικρού  με μεγάλη προσοχή και   χωρίς την παρουσία των κατοίκων σε δασικό χώρο που γειτνιάζει με το σημείο που βρέθηκε,   με σκοπό να περάσει μόνο του τη νύχτα στο δάσος –με τη συνεχή επιτήρηση των ανθρώπων του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ αλλά και αυτόματων συστημάτων παρακολούθησης- μήπως και το προσεγγίσει η μητέρα του.
Η προσπάθεια θα συνεχιστεί για δεύτερη νύχτα και εφόσον δεν υπάρξει προσέγγιση της μητέρας για να το πάρει μαζί της, τότε το αρκουδάκι θα μεταφερθεί στον Κτηνιατρικό Σταθμό Περίθαλψης Άγριας Ζωής του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ, στον Αετό της Φλώρινας για περαιτέρω περίθαλψη και φροντίδα.  
Ελπίζουμε ότι η μητέρα δεν έχει θανατωθεί και ότι θα καταφέρει ο μικρός John να ξαναβρεί τη μαμά του.
Απευθύνουμε έκκληση σε όποιον γνωρίζει κάτι σχετικό να ενημερώσει τον ΑΡΚΤΟΥΡΟ στο τηλέφωνο 6957834668/Λάμπρος Κραμποκούκης. Παρακαλούμε τους κατοίκους των περιοχών που προσεγγίζουν οι αρκούδες να ενημερώνουν τον ΑΡΚΤΟΥΡΟ άμεσα και τις αρμόδιες Δασικές και Αστυνομικές Αρχές, προκειμένου να ακολουθούνται ειδικές και ενδεδειγμένες πρακτικές και να αποφεύγονται τόσο το τάϊσμα και οι φιλικές προς τα άγρια ζώα συμπεριφορές αλλά και επικίνδυνες επιδείξεις θάρρους.




 Το αρκουδάκι στο Σταθμό Περίθαλψης Αγρίων Ζώων στην Καστοριά

2 Μαρ 2011

Σύννεφα

Επιστρέφοντας από την ημερίδα στα Γιάννενα λίγο πριν μπούμε στον κάθετο άξονα της Εγνατία για την Καστοριά.




27 Φεβ 2011

Βαλτόπαπαπια (Aythya nyroca)


H Βαλτόπαπια (Aythia nyroca) είναι μία σχετικά μικρή πάπια που ανήκει στις λεγόμενες βουτόπαπιες, καθώς συνηθίζει να βουτά για να βρει την τροφή της (προνύμφες εντόμων, καρκινοειδή, μαλάκια αλλά και υδρόβια φυτά). Είναι από τις λιγότερο φανταχτερές πάπιες, με ομοιόχρωμη σκούρη κοκκινο-καστανή εμφάνιση και έχει σαν μοναδική εξαίρεση το λευκό πίσω μέρος του σώματος και την ουρά. Όταν πετάει, διακρίνεται ένα λευκό μπάλωμα στην κοιλιά και μία πλατιά λευκή ράβδωση στις φτερούγες. Τα δύο φύλλα είναι σχετικά όμοια, αν και το αρσενικό ξεχωρίζει από τον λίγο πιο ζωηρό χρωματισμό και το λευκό μάτι.
Το είδος προτιμάει τα ήσυχα μέρη των υγροτόπων με πλούσια υδρόβια βλάστηση και κυρίως τους εκτεταμένους καλαμιώνες που διακόπτονται από διάσπαρτα τμήματα ανοιχτού νερού.  Συνήθως την βλέπουμε για λίγο, είτε να κάθεται στη άκρη των καλαμιώνων είτε να πετάει . Κατά τη μετανάστευση και το χειμώνα μπορεί να βρεθεί για μικρά χρονικά διαστήματα και σε πιο ανοιχτά νερά, σε κοπαδάκια.


Είναι ένα από τα πέντε είδη για τα οποία η λίμνη της Καστοριάς έχει χαρακτηρισθεί ως σημαντική περιοχή για τα πουλιά. Τα υπόλοιπα είναι η Λαγγόνα, ο Αργυροπελεκάνος, ο Χηνοπρίστης και ο Κρυπτοτσικνιάς.
Την έβλεπα συνήθως με τα κιάλια  από μακριά χωρίς ποτέ να καταφέρω να την φωτογραφίσω.
Αυτή τη φορά και ενώ έκανα καταγραφή των Κύκνων στο λιμανάκι της βόρειας παραλίας την είδα να τρέφεται μαζί με  Γκισάρια και Φαλαρίδες. Ήταν η πρώτη μου κοντινή επαφή με το συγκεκριμένο είδος.


13 Φεβ 2011

Καμαρώστε τους "λεβέντες".



Την Παρασκευή που πέρασε βρέθηκα με παρέα σε  ένα καφενείο σε κάποιο χωριό του νομού Καστοριάς στο οποίο υπήρχαν πολλές φωτογραφίες από την ζωή του χωριού  από την αρχή του 20ου αιώνα μέχρι σήμερα. Σε μια γωνιά καθώς περιεργαζόμουν τις φωτογραφίες είδα και αυτή με τους δύο κυνηγούς να καμαρώνουν για το μεγάλο τους κατόρθωμα. 
Είχαν σκοτώσει κατά δήλωση τους 600 πουλιά.
Έχω ακούσει πολλές φορές από κυνηγούς να λένε ότι το κυνήγι είναι άθλημα έχω όμως μια απορία, σε ένα άθλημα πάντα υπάρχει και κάποιος αντίπαλος, στην συγκεκριμένη φωτογραφία εγώ δεν μπορώ να διακρίνω τον αντίπαλο το μόνο που βλέπω είναι μικρά νεκρά αθώα πουλιά.
Αν κάποιοι αυτό το λένε άθλημα εγώ μόνο σφαγή μπορώ να το ονομάσω.

3 Φεβ 2011

Αυτό συμβαίνει όταν πετάμε σκουπίδια και πλαστικά στο περιβάλλον

Γκισάρι με πλαστικό στο στόμα

 Αυτό συμβαίνει όταν πετάμε σκουπίδια και πλαστικά στα ποτάμια στις λίμνες στη θάλασσα και γενικά στο περιβάλλον.
Τα πουλιά και τα ζώα μπερδεύονται  νομίζουν ότι είναι τροφή και τα καταπίνουν.

 
Οι φωτογραφίες με το Γκισάρι είναι τραβηγμένες στη λίμνη της Καστοριάς στην βόρεια παραλία.



Αυτές οι φωτογραφίες των νεκρών άλμπατρος τραβήχθηκαν στην κεντρική ατόλη στη μέση του Βόρειου Ειρηνικού. Η ατόλη είναι μια στενή λωρίδα άμμου, ένα κοραλλιογενές νησάκι. Εκεί τα άλμπατρος φτιάχνουν τις φωλιές τους και ταΐζουν τα μικρά τους, έως ότου αυτά γίνουν ικανά να πετάξουν και να αναζητήσουν μόνα τους τροφή.



Τα ενήλικα άλμπατρος ταΐζουν τα μικρά τους με ανθρώπινα σκουπίδια, με πλαστικά καπάκια και οτιδήποτε τους μοιάζει ότι είναι τροφή, ενώ δεν είναι. Τα μικρά μεγαλώνοντας πεθαίνουν από ασιτία, από πνιγμό και από τις τοξικές ουσίες που συσσωρεύονται στο στομάχι τους από τα σκουπίδια που έχουν φάει. Κάθε δεκαετία, εκατοντάδες πουλιά πεθαίνουν εξαιτίας της μόλυνσης των ωκεανών.

 

Οι φωτογραφίες που ελήφθησαν τον Οκτώβριο του 2009 αποτυπώνουν αυτή την κατάσταση. Φαίνεται ξεκάθαρα ότι καθώς το κουφάρι των πτηνών αποσυντίθεται, το μόνο που μένει αναλλοίωτο είναι τα σκουπίδια που έχουν καταναλώσει.

23 Ιαν 2011

Ένα δένδρο πολυκατοικία

Πριν από λίγες μέρες πηγαίνοντας προς την περιοχή του Άργους Ορεστικού κοντά στον κάθετο άξονα της Εγνατία παρατήρησα δύο δένδρα τα οποία  ήταν γεμάτα με φωλιές. 
Ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα τόσες πολλές φωλιές μαζεμένες και δεν μπορούσα να καταλάβω τι πουλί μπορεί να δημιούργησε αυτή την αποικία. 
Τελικά μετά από συζήτηση με φίλους από την Ορνιθολογική έμαθα ότι ήταν Χωραφοσπουργίτες (Passer hispaniolensis) .







20 Ιαν 2011

Σκουπίδια στη λίμνη

Η νέα δημοτική αρχή της Καστοριάς ξεκίνησε με όρεξη.
Μια από τις προσπάθειες που κάνει τις μέρες αυτές είναι ο καθαρισμός της λίμνης Καστοριάς από διάφορα αντικείμενα που πετάνε κάποιοι ασυνείδητοι μέσα σε αυτή.
Οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους ντροπή και αίσχος. Τραπέζια καρέκλες ποδήλατα μέχρι και μπαταρίες αυτοκινήτων!!!!!!!!!!!!!!!!!!





11 Ιαν 2011

Κοκκινοβουτηχτάρι (Podiceps grisegena) συνέχεια


Τα Κοκκινοβουτηχτάρια διατρέφονται κάθε μέρα στην ίδια περιοχή έχουν γίνει κυρίαρχοι στο συγκεκριμένο σημείο και έχουν γίνει ο φόβος και ο τρόμος των Σκουφοβουτηχταριών.
Όταν κάποιο Σκουφοβουτηχτάρι πλησιάσει στην περιοχή διατροφής τους αρχίζει η επίθεση.



Επίσης παρατήρησα ότι κάθε φορά που βουτούσαν προκειμένου να τραφούν και είχε αποτέλεσμα η προσπάθεια το ψάρι που έβγαζαν στην επιφάνεια ήταν πάντα ένα μικρό
Περκί (Perca fluviatilis) .