Ψευταϊδόνι που δακτυλιώθηκε στην Καστοριά
Η δακτυλίωση είναι μια πολύ παλιά μέθοδος για τη μελέτη των άγριων πουλιών.
Τοποθετώντας ένα δαχτυλίδι με μοναδικό αριθμό στο πόδι του πουλιού μπορούμε να γνωρίζουμε κάθε πουλί ατομικά. Το δαχτυλίδι έχει επίσης χαραγμένη τη διεύθυνση του κέντρου δακτυλίωσης της χώρας όπου δακτυλιώθηκε. Αυτός που θα το βρει μπορεί να γράψει σ' αυτή τη διεύθυνση και να μάθει για το που και πότε δακτυλιώθηκε το πουλί.
Δακτυλίωση μικρόπουλων στην Καστοριά
Στην αρχή η δακτυλίωση χρησιμοποιήθηκε για την παρακολούθηση των μετακινήσεων των πουλιών. Αν κάποιος βρει δακτυλιωμένο πουλί και γράψει στη διεύθυνση που είναι χαραγμένη πάνω του για να αναφέρει τον αριθμό δαχτυλιδιού, γίνεται γνωστή η μετακίνηση ενός συγκεκριμένου ατόμου σε συγκεκριμένες ημερομηνίες.
Σήμερα η δακτυλίωση βρίσκει πολύ ευρύτερες εφαρμογές στη μελέτη της δυναμικής των πληθυσμών, της οικολογίας και των μετακινήσεων των άγριων πουλιών. Μπορούμε να μάθουμε πόσο ζουν τα πουλιά, πόσο γρήγορα μετακινούνται, αν είναι "πιστά" στον τόπο αναπαραγωγής ή διαχείμασης τους, σε ποιο ποσοστό επιβιώνουν τα νεαρά ή τα ενήλικα άτομα κ.ο.κ.
Ο Αργυροπελεκάνος στις φωτογραφίες παρατηρήθηκε στην λίμνη της Καστοριάς στην βόρεια παραλία στις 21-3-2010 και στις 29-5-2011
Πως δακτυλιώνονται τα πουλιά |  |
Τα πουλιά δακτυλιώνονται είτε ως νεοσσοί στη φωλιά ή κοντά στη φωλιά, πριν να μπορούν να πετάξουν, είτε ως πλήρως ανεπτυγμένα άτομα οπότε πρέπει με κάποιο τρόπο να συλληφθούν.
Η δακτυλίωση των νεοσσών είναι ιδιαίτερα χρήσιμη καθώς γνωρίζουμε ακριβώς τον τόπο γέννησης του πουλιού και σε ποιο πληθυσμό ανήκει. Μπορεί όμως να γίνει μόνο μια σύντομη περίοδο του χρόνου, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί το φύλο και να ληφθούν χρήσιμες μετρήσεις του σώματος, ενώ πάρα πολλά πουλιά πεθαίνουν πριν ολοκληρώσουν την ανάπτυξή τους, καθώς το ποσοστό θνησιμότητας στα νεαρά στάδια της ζωής των πουλιών, όπως σε όλα τα άγρια ζώα, είναι πολύ πιο υψηλό απ’ ότι στα ενήλικα.
Αυτός με τα δακτυλίδιαΧ501 και Χ502 παρατηρήθηκε πάλι στην βόρεια παραλία στις 27-4-2010
Τα πουλιά που δακτυλιώνονται πλήρως ανεπτυγμένα και ικανά να πετάξουν συλλαμβάνονται με ποικιλία τρόπων, ανάλογα με το είδος. Για μερικά είδη, π.χ. πελαργοί, η σύλληψη όταν μπορούν να πετάξουν είναι από πολύ δύσκολη έως αδύνατη. Γι’ αυτό η δακτυλίωση τέτοιων ειδών γίνεται σχεδόν μόνο σε νεοσσούς.
Το δαχτυλίδι τοποθετείται στο πόδι και κλείνεται με ειδικό εργαλείο. Ο δακτυλιωτής σημειώνει τα στοιχεία του δαχτυλιδιού, το είδος, το φύλο και την ηλικία του πουλιού, καθώς και μια σειρά από μετρήσεις, όπως για παράδειγμα το μήκος της φτερούγας, το βάρος και την ποσότητα λίπους που μεταφέρουν ως καύσιμο.
Ο Κορμοράνος της φωτογραφίας βρέθηκε από ψαρά πιασμένος στα δίχτυα στην λίμνη της Καστοριάς.
Είχε δακτυλιωθεί στο Ματσαλού της Εσθονίας στις 19 Ιουνίου 2007 και βρέθηκε μετά από 6 μήνες αφού διένυσε 2142 km στις 19 Δεκεμβρίου 2007
Αμέσως μετά το πουλί απελευθερώνεται και πάλι. Συχνά ξαναπιάνονται δακτυλιωμένα πουλιά μετά από λίγες μέρες ή βδομάδες στην ίδια παγίδα. Πιο σπάνια ξαναπιάνονται μετά από ένα ή περισσότερα χρόνια. Μερικές φορές ξαναπιάνονται από άλλους δακτυλιωτές στην ίδια ή σε μακρινή χώρα. Άλλες φορές πάλι βρίσκονται με άλλο τρόπο, κοντά ή μακριά.
Δακτυλίδι από Ξεφτέρι (Accipiter nisus) που δακτυλιώθηκε στο Ισραήλ και βρέθηκε στην περιοχή της Μηλίτσας Καστοριάς νεκρό από δηλητηρίαση .
Δακτυλίδι από αγωνιστικό Περιστέρι που δακτυλιώθηκε στην Ρουμανία και βρέθηκε στην περιοχή της Μεσοποταμίας Καστοριάς εξασθενημένο μετά από χιονοθύελλα. Δυστυχώς δεν έζησε.
Το κείμενο του άρθρου είναι από την σελίδα του Ελληνικού Κέντρου Δακτυλίωσης όπου μπορεί κάποιος να απευθυνθεί αν βρει ένα δακτυλιωμένο πουλί.
http://www.hbrc.gr/
